Του Νικου Α. Δοντα
Ενα εντυπωσιακό πιανιστικό δίδυμο εμφανίστηκε στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» στις 16 Φεβρουαρίου. Οι δίδυμες Φερχάν και Φερζάν Εντέρ από την Τουρκία, νεότατες αλλά με ήδη πλούσιο βιογραφικό, έπαιξαν έργα Ραχμάνινοφ, Λιστ, Στραβίνσκι και Λουτοσλάβσκι. Ξεχώρισαν για τη ρυθμική ακρίβεια, τη δεξιοτεχνική τους δεινότητα αλλά και για τη μουσικότητα με την οποία απέδωσαν ακόμα και τα πιο τεχνικά κομμάτια.
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, τόσο λόγω της διάρκειάς της όσο και λόγω της βαρύνουσας μουσικής της αξίας, ήταν η «Ιεροτελεστία της Ανοιξης» του Στραβίνσκι στη μεταγραφή για δύο πιάνα από τον ίδιο τον συνθέτη. Η απουσία των ηχοχρωμάτων της ορχήστρας που με προσοχή έχει επιλέξει ο Στραβίνσκι στο εμβληματικό αυτό έργο των αρχών του 20ού αιώνα, είναι αναμφίβολα σημαντική. Ωστόσο, η μεταγραφή του εστιάζει ακόμα περισσότερο στις δομικές και ρυθμικές ποιότητες της σύνθεσης και επιτρέπει να τις εκτιμήσει κανείς με ακόμα μεγαλύτερη σαφήνεια. Η αξιοποίηση του πιάνου ως κρουστού οργάνου, ιδιαίτερα αγαπητή στους συνθέτες των αρχών του 20ού αιώνα, ταιριάζει άριστα στην αισθητική του συγκεκριμένου έργου.
Δυναμισμός και έκφραση
Οι αδελφές Εντέρ απέδωσαν τη μουσική με νευρώδη ένταση και δωρική λιτότητα στην έκφραση. Ομως ταυτόχρονα, διέθεταν τη λεπτότητα για τα σύντομα λυρικά ιντερλούδια, γεγονός που έκανε τις εντάσεις να φαίνονται ακόμα πιο εκρηκτικές.
Ο λυρισμός τούς χρειάστηκε ιδιαίτερα στη σύνθεση «Φαντασία - Εικόνες» του Ραχμάνινοφ με την οποία άνοιξε η βραδιά. Οι αδελφές Εντέρ απέδωσαν το νεανικό έργο του Ρώσου συνθέτη με ευαισθησία, αποφεύγοντας όμως τις εξαιρετικά γενναιόδωρες διατυπώσεις, αν και η έντονη χρήση του ποδόπληκτρου δεν ήταν πάντοτε προς όφελος του αποτελέσματος.
Πριν από κάθε μέρος οι δύο κοπέλες διάβαζαν τους στίχους των ποιημάτων -του Λέρμοντοφ, του Μπάιρον, του Τιούτσεφ και του Χομιακόφ- που ενέπνευσαν τον συνθέτη.
Ακολούθησε η δημοφιλής «Ουγγρική ραψωδία» αρ.2 σε μεταγραφή του ίδιου του Λιστ: η απόδοσή της αποκάλυψε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που έκαναν συναρπαστικές τις ερμηνείες των δύο κοριτσιών στο έργο του Στραβίνσκι.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με τις παραλλαγές του Βίτολντ Λουτοσλάβσκι σε ένα θέμα από το 24ο Καπρίτσιο του Νικολό Παγκανίνι. Τεχνικά απαιτητικό, το έργο επιβεβαίωσε το δυναμικό παίξιμο των δύο κοριτσιών, που όμως συνδυάστηκε από τις απαραίτητες μεγαλόπρεπες εκφραστικές χειρονομίες.
Η ερμηνεία των Εντέρ απέδωσε με λαμπρότητα και αιχμηρότητα τα βασικά στοιχεία της μουσικής του Παγκανίνι, ενώ, παράλληλα, ανέδειξε την ευρηματικότητα και τη δεξιοτεχνική ακρότητα της παραλλαγής τους από τον Πολωνό συνθέτη περίπου έναν αιώνα αργότερα. Η ενθουσιώδης ανταπόκριση του κοινού απέσπασε από τις δίδυμες πιανίστριες τρία εκτός προγράμματος έργα.
Ενα εντυπωσιακό πιανιστικό δίδυμο εμφανίστηκε στην αίθουσα «Δημήτρης Μητρόπουλος» στις 16 Φεβρουαρίου. Οι δίδυμες Φερχάν και Φερζάν Εντέρ από την Τουρκία, νεότατες αλλά με ήδη πλούσιο βιογραφικό, έπαιξαν έργα Ραχμάνινοφ, Λιστ, Στραβίνσκι και Λουτοσλάβσκι. Ξεχώρισαν για τη ρυθμική ακρίβεια, τη δεξιοτεχνική τους δεινότητα αλλά και για τη μουσικότητα με την οποία απέδωσαν ακόμα και τα πιο τεχνικά κομμάτια.
Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, τόσο λόγω της διάρκειάς της όσο και λόγω της βαρύνουσας μουσικής της αξίας, ήταν η «Ιεροτελεστία της Ανοιξης» του Στραβίνσκι στη μεταγραφή για δύο πιάνα από τον ίδιο τον συνθέτη. Η απουσία των ηχοχρωμάτων της ορχήστρας που με προσοχή έχει επιλέξει ο Στραβίνσκι στο εμβληματικό αυτό έργο των αρχών του 20ού αιώνα, είναι αναμφίβολα σημαντική. Ωστόσο, η μεταγραφή του εστιάζει ακόμα περισσότερο στις δομικές και ρυθμικές ποιότητες της σύνθεσης και επιτρέπει να τις εκτιμήσει κανείς με ακόμα μεγαλύτερη σαφήνεια. Η αξιοποίηση του πιάνου ως κρουστού οργάνου, ιδιαίτερα αγαπητή στους συνθέτες των αρχών του 20ού αιώνα, ταιριάζει άριστα στην αισθητική του συγκεκριμένου έργου.
Δυναμισμός και έκφραση
Οι αδελφές Εντέρ απέδωσαν τη μουσική με νευρώδη ένταση και δωρική λιτότητα στην έκφραση. Ομως ταυτόχρονα, διέθεταν τη λεπτότητα για τα σύντομα λυρικά ιντερλούδια, γεγονός που έκανε τις εντάσεις να φαίνονται ακόμα πιο εκρηκτικές.
Ο λυρισμός τούς χρειάστηκε ιδιαίτερα στη σύνθεση «Φαντασία - Εικόνες» του Ραχμάνινοφ με την οποία άνοιξε η βραδιά. Οι αδελφές Εντέρ απέδωσαν το νεανικό έργο του Ρώσου συνθέτη με ευαισθησία, αποφεύγοντας όμως τις εξαιρετικά γενναιόδωρες διατυπώσεις, αν και η έντονη χρήση του ποδόπληκτρου δεν ήταν πάντοτε προς όφελος του αποτελέσματος.
Πριν από κάθε μέρος οι δύο κοπέλες διάβαζαν τους στίχους των ποιημάτων -του Λέρμοντοφ, του Μπάιρον, του Τιούτσεφ και του Χομιακόφ- που ενέπνευσαν τον συνθέτη.
Ακολούθησε η δημοφιλής «Ουγγρική ραψωδία» αρ.2 σε μεταγραφή του ίδιου του Λιστ: η απόδοσή της αποκάλυψε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που έκαναν συναρπαστικές τις ερμηνείες των δύο κοριτσιών στο έργο του Στραβίνσκι.
Η βραδιά ολοκληρώθηκε με τις παραλλαγές του Βίτολντ Λουτοσλάβσκι σε ένα θέμα από το 24ο Καπρίτσιο του Νικολό Παγκανίνι. Τεχνικά απαιτητικό, το έργο επιβεβαίωσε το δυναμικό παίξιμο των δύο κοριτσιών, που όμως συνδυάστηκε από τις απαραίτητες μεγαλόπρεπες εκφραστικές χειρονομίες.
Η ερμηνεία των Εντέρ απέδωσε με λαμπρότητα και αιχμηρότητα τα βασικά στοιχεία της μουσικής του Παγκανίνι, ενώ, παράλληλα, ανέδειξε την ευρηματικότητα και τη δεξιοτεχνική ακρότητα της παραλλαγής τους από τον Πολωνό συνθέτη περίπου έναν αιώνα αργότερα. Η ενθουσιώδης ανταπόκριση του κοινού απέσπασε από τις δίδυμες πιανίστριες τρία εκτός προγράμματος έργα.
Καθημερινή 28/2/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου